سلام!
بعد چند وقت بهو دلم خواست یه "پست زیادی خودم نوشتنی!" بزارم اینجا...
با اینکه امتحان os دارم، چند تا کار اینترنتی و یه کار یدی وقت گیر و به شدتم خوابم میاد بازم "دل خواستنم" به همه چیز غلبه کرد.
هفته پیشو خیلی دوست دارم با اینکه توش حالم در حدی بد شد که کارم به بیمارستان کشید و نصفه شبی همه رو زا به راه کرد ولی خیلی خوب بود ...
میدونی بعد چند وقت برای کارایی که ارزشش رو داشت شب نخوابی کردم و یه پروژه رو با یه زبانی که تا حالا کار نکردم رو یه موضوع جدید تو حدود یه روز و نیم برای یکی زدم... کاری که خیلی وقته نکردم... خیلی خوشحالم : )
یه چند وقتیه دنیا یه طوری شده... شایدم من یه طوری شدم... یه حالیه که اگه بیان بهم بگن از خواب پاشو این چند وقت اصن وجود خارجی نداشته باور می کنم.. :-/
می دونی زندگیم جلو تر از درک من داره پیش میره برای همین نمی تونم خودمو باهاش تطبیق بدم و زندگی با سرعت میره و من نگاش می کنم فقط!
نمی دونم این حالتی که توش افتادم "خوبه" بده" "چیه"... ( trap ه ) ولی می دونم یه جورایی که خیلی unknown ه!
اصلا چرا دارم این حرفارو اینجا میگم؟!
پ.ن: خیلی وقته ننوشتم...( دلم برای نوشتن، شاعری کردن تنگ شده ! )
پ.ن 2: "بیا به کوچه که فردیس شاعری بکند..." (اومده به کوچه ها... نمی دونم چرا شاعری نمی کند :دی )