گفتند می رسی و هوا خوب می شود زخم هزار ساله ی ما خوب می شود

این شاخه گل از آن شما ، هست و نیستم

یک عمر عاشقانه به پایش گریستم

حالا اگرچه کوچکی ام بی نهایت است

لطفا بگو چگونه کنارت بایستم

من آن منی که بار امانت برای تو

بر دوش می کشیدم و دیوانه زیستم

پس مردمک‏های نگاه ما عقیم‏اند تو حاضری بی‏ آنکه غیبت کرده باشی!

گاهی اگر با ماه صحبت کرده باشی 

از ما اگر پیشش شکایت کرده باشی 

گاهی اگر در چاه مانند پدر آه 

اندوه مادر را حکایت کرده باشی 

گاهی اگر زیر درختان مدینه 

بعد از زیارت استراحت کرده باشی 

گاهی اگر بعد از وضو مکثی کنی تا 

آیینه‏ای را غرق حیرت کرده باشی 

در سال‏های سال دوری و صبوری 

چشم‏انتظاری را شفاعت کرده باشی 

حتی اگر بی آنکه مشتاقان بدانند 

گاهی نمازی را امامت کرده باشی 

یا در لباس ناشناسی در شب قدر 

از خود حدیثی را روایت کرده باشی 

یا در میان کوچه‏های تنگ و خسته 

نان و پنیر و عشق قسمت کرده باشی 

پس بوده‏ای و هستی و می‏آیی از راه 

تا حق دل‏ها را رعایت کرده باشی 

پس مردمک‏های نگاه ما عقیم‏اند 

تو حاضری بی‏ آنکه غیبت کرده باشی!

نغمه مستشارى

زود مستم می کند چشمت ... برایم خوب نیست

زود مستم می کند چشمت ... برایم خوب نیست

دیدن تو کمتر از نوشیدن مشروب نیست

 

تا نگاهم می کنی سرگیجه می گیرد مرا

پیش چشمانت شراب کهنه هم مرغوب نیست

 

توی آغوشت عجب آرامشی خوابیده است

من در آغوشت که می گیرم... دلم آشوب نیست

 

می پلنگی... حال صیدت را دگرگون می کنی

توی چنگت هیچ آهو بره ای محجوب نیست

 

چنگ و دندانی بزن بر نرمگاه گردنم

لج نکن صیاد! ... امشب حالم اصلن خوب نیست

 

مهتاب یغما

فهمیدم چرا دوستت دارم چون تو عینیت خواسته من که نه، انگار خود منی ...

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

آنکس که تو را شناخت جان را چه کند

آنکس که تو را شناخت جان را چه کند

 فرزند و عیال و خانمان را چه کند

دیوانه کنی هر دو جهانش بخشی

دیوانه تو هر دو جهان را چه کند

مولانا

"درس خواندی؟ چه خبر؟ حال شما؟ خوبی که؟" عشق پنهانی من پشت سؤالی الکی !

چشم بستم که شدم غرق خیالی الکی
قصه ی عاشقی و شوق وصالی الکی

فرض کردم که تو هم عاشق چشمم شدی و...
همه ی دلخوشیم فرض محالی الکی

پر کشیدیم چه نقاشی زیبایی شد
آسمانی الکی با پر و بالی الکی

"درس خواندی؟ چه خبر؟ حال شما؟ خوبی که؟"
عشق پنهانی من پشت سؤالی الکی !

روز هجران و شب فرقت یار آخر شد*
ما رسیدیم به هم آخر فالی الکی....

مجید ترکابادی

حتی به جای آنکه بگویم: بمان...نرو بی هیچ اختیار فقط بغض میکنم

دلتنگ و بی قرار فقط بغض می کنم

چون ابر بی بهار فقط بغض می کنم

هر شب به جای گفتن شعری برای تو

در پشت میز کار فقط بغض میکنم

وقتی میان جمع نشستی, بدون حرف

می ایستم کنار فقط بغض میکنم

باید سر قرار بگویم که عاشقم

اما سر قرار فقط بغض میکنم

حتی به جای آنکه بگویم: بمان...نرو

بی هیچ اختیار فقط بغض میکنم

در راه عشق لاف اناالحق نمی زنم

آری... به روی دار فقط بغض میکنم

مجید ترک آبادی

از بس بی تو با تو زندگی کرده ام

گاهی فکر می کنم
از بس بی تو با تو زندگی کرده ام
از بس تو را تنها در خیالم در بر گرفته ام و
گیس هایت را در هم بافته ام
از بس فقط و فقط در رویا
چشمهایت را نوشیده ام و مست
شهر تنت را دوره کرده ام که دیگر
حتی اگر خودت با پای خودت هم برگردی
نمی توانم تو را با خیالت جایگزین کنم
بر نگرد!
من در حضور غیبتت از تو بتی ساخته ام
که روز به روز تراشیده تر و زیباتر می شود
با آمدنت خودت را در من ویران نکن
بگذار تنها با خیالت زندگی کنم..!

مصطفی زاهدی

نمی تونم

نمی تونم چیزی بنویسم....

دل ت ن گ ی

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید